بسم الله الرحمن الرحیم
تمرین های سوره مبارکه عبس
تصویرسازی از واژگان
عبس: رو ترش کردن
تولی: دست رد به سینه کسی زدن
عمی: جاهل
زکو: غربال کردن- هرس کردن درخت- شستن ظرف از آلودگی
ذکر: به یاد آوردن- آلارم موبایل
صدی: دست بلند کردن برای کسی
لهو: سرگرمی های بی فایده
سعی: دویدن
خشی:گوشی آماده برای شنیدن و آموختن
کرم: بلند مرتبه در مقابل پستی
برّ: انفاق- صدقه- ایثار
نظر: دقت- شناخت بطن و ریشه چیزی
صبّ: سقوط از بلندی
سفر: مهاجرت- ییلاق و قشلاق
وجه: ظاهر
ضحک: حرکاتی را انجام دادن که نشان دهنده شاد بودن باشند
غبر:
رهق: وقتی که برف ها آب می شوند و مقدار کمی روی زمین باقی می ماند
قتر: لب مرز حرکت کردن در دینداری
فجر: چشمه- شکافتن سر یا بدن بر اثر بریدگی و خارج شدن خون از آن
تصویر سازی کلمات در ارتباط با هم:
فضای اول: برخوردهایی نامناسب در اجتماع که فقط ناشی از آن است که من از تو بهتر می دانم و از تو برترم.
فضای دوم: یک کتابچه راهنما که توسط متخصص به طور کامل در مورد نحوه عمل چیزی نوشته شده است و تمام جزئیات را بیان کرده است.
فضای سوم: کسی که تمام هست و نیست خود را به یک مافوق مدیون است که او را از ضعف نجات داده است، ولی به محض اینکه کمی قدرت می گیرد، تمام گذشته خود را فراموش می کند و آن مافوق و کمک هایش را انکار می کند.
فضای چهارم:وقتی غذا می خوری قوت می گیری در حالی که همین غذا اگر درش دقت نداشته باشی منجر به بیماری و هلاکت تو می شه.
فضای پنجم: مثل کسی که نسبت به کسی جفایی کرده و باید پاسخگو باشد ولی از رودر رو شدن با او شانه خالی می کند مثلا در خیابان رو می گرداند و یا تماس هایش را جواب نمی دهد. یا مثل حالت کسی که هنگام اضطراب زیاد، سرگردان است و چشمش هیچ چیزی را نمی بیند.
گزاره نویسی:
گزاره هایی از سوره:
عَبَسَ وَ تَوَلَّى أَنْ جَاءَهُ الْأَعْمَى وَ مَا یُدْرِیکَ لَعَلَّهُ یَزَّکَّى أَوْ یَذَّکَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّکْرَى
- میزان هدایت شدگی را از میزان تقید به تزکیه و ذکر می توان متوجه شد.
أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَى فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّى وَ مَا عَلَیْکَ أَلاَّ یَزَّکَّى وَ أَمَّا مَنْ جَاءَکَ یَسْعَى وَ هُوَ یَخْشَى فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّى
- میل به هدایت= میل به تزکیه= میل به سعی و خشیت
کَلاَّ إِنَّهَا تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ ذَکَرَهُ فِی صُحُفٍ مُکَرَّمَةٍ مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ بِأَیْدِی سَفَرَةٍ کِرَامٍ بَرَرَةٍ
- قرآن هدایتگری است که در هدایتگری اش نگاه نمی کند که مخاطب، ناتوان یا ضعیف باشد،هم هرا هدایت می کند.
- به تبع قرآن، تمام کسانی که وظیفه هدایتگری از جانب خدا به عهده دارند هم باید پیرو همین قانون باشند و برای هدایتگری توانا و ناتوان را با یک چشم ببینند.
قُتِلَ الْإِنْسَانُ مَا أَکْفَرَهُ مِنْ أَیِّ شَیْءٍ خَلَقَهُ مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ثُمَّ السَّبِیلَ یَسَّرَهُ ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ کَلاَّ لَمَّا یَقْضِ مَا أَمَرَهُ
- چه چیزی باعث شده که امر به این واضحی (خلقتش) را انسان کتمان و فراموش کند؟
فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَى طَعَامِهِ أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبّاً ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقّاً فَأَنْبَتْنَا فِیهَا حَبّاً وَ عِنَباً وَ قَضْباً وَ زَیْتُوناً وَ نَخْلاً وَ حَدَائِقَ غُلْباً وَ فَاکِهَةً وَ أَبّاً مَتَاعاً لَکُمْ وَ لِأَنْعَامِکُمْ
به طعام های خود دقت کنیم. مبادا با دریافت طعام و علم نادرست منجر به انحراف خود شویم.
انسان ها با هم متفاوت اند. بعضی انگور اند و بعضی زیتون و بعضی... . این تفاوت ها نبایستی منجر به این شود که دیگران را دست کم بگیریم. افراد با هم متفاوت اند پس طعام های مختلفی هم دارند. این لزوما به معنای برتری افراد نسبت به هم نیست؛ این نشانه تفاوت هاست.
فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِیهِ وَ صَاحِبَتِهِ وَ بَنِیهِ لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ ضَاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ وَ وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ عَلَیْهَا غَبَرَةٌ تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ أُولٰئِکَ هُمُ الْکَفَرَةُ الْفَجَرَةُ
این غبارهای سیاه بر چهره کفار به خاطر کفر آن هاست.
مرحله سوم: تدبر در سوره با نزدیک شدن به غرض آن:
- غفلت
-
جمع بندی سوره:
پاسخ به سوالات انتهایی درس
1- خیر
2- تا فقرا و ضعفای از آنها را مورد بی مهری قرار دهند و بگویند قط این گونه افراد به او گروییده اند. و این هم به دلیل ذکر و سعی و خشیت نداشتن شان بود.
3- ایجاد خلل در تبلیغ پیامبر و ارضای حس خودبرتر بینی شان
4- از آنها سودی بهشان نمی رسید و دور از شان خود می دیدند و این حس به این دلیل برایشان ایجاد شده بود که سعی نکرده بودند که روح خودشان را با تزکیه و خشیت عجین کنند.
5- بله
6- دستور العملی که سوره می دهد این است که با کمک قرآن و ذکر و توجه به ورودی های ذهن و قلب مان، خود را به هدایت یافتگی نزدیک تر کنیم تا از چنین رفتاری دور شویم.
7- موضع گیری حق این است که تمام انسانها حق یکسانی برای هدایت شدن دارند و موجبات هدایت شدگی برای همه آنها باید یکسان باشد همانطور که در خلقت آنها همین طور است.
8-
9- قرآن، ذکر است و موجب تزکیه و ایجاد خشیت می شود
10- دقت کنیم که طعام ما، مصداقش هرچه که باشد، از چه منبعی سرچشمه می گیرد، باید آن را از منبعی بگیریم که به صحت و راستی و پاکی اش یقین داشته باشیم.
مرحله چهارم: طهارت برای تدبر
- قران را در زندگی مان پررنگ کنیم، در تمام جنبه ها، زیرا هم موجب خشیت می شود هم علم صحیح و کاملی می دهد و هم ذائقه ها را رعایت کرده است.